Z Lubaczowa pochodzi wielu ludzi, którzy, dzięki swojej działalności, zasłynęli w Polsce i w świecie, a tym samym rozsławili nasze miasto. Jedną z takich postaci jest generał Stanisław Dąbek.Urodził się w Nisku, ale od najmłodszych lat związany był z Lubaczowem, gdzie uczęszczał do szkoły powszechnej. Jego szkolny kolega, Karol Sander, tak wspomina późniejszego pułkownika: „Stasio był w szkole i w ogóle w życiu bardzo dokładny, sumienny, skrupulatny. Dokładnie wypełniał wszystkie obowiązki. Jego zeszyty i podręczniki zawsze były czyściutkie. Dbał o swoją opinię, miał żyłkę przywódcy.” Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Sokalu. Chciał kontynu-ować naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, ale wybuch I wojny światowej pokrzyżował jego plany. Został powołany do służby wojskowej w austriackim 34. Pułku Strzelców w Jarosławiu. W 1914 r. ukończył oficerską szkołę rezerwy. Dowodził kompanią na froncie w Karpatach i Tyrolu, awansował do stopnia porucznika. W listopadzie 1918 r. wrócił do Lubaczowa, gdzie odegrał znaczącą rolę w walce o polskość naszego miasta. Zorganizował kompanię 14. p.p., zwaną „Lubaczowską”, która toczyła zacięte walki z Ukraińcami. Później, w latach 1919 – 1920, dowodził II batalionem 14. p.p. Za zasługi bojowe został odznaczony orderem Virtuti Militari. Tuż przed wybuchem II wojny światowej Stanisław Dąbek został mianowany dowódcą Lądowej Obrony Wybrzeża. W dniach 1 – 19 września z powodzeniem walczył z wrogiem, mimo trzykrotnej przewagi wojsk niemieckich. Był dowódcą, który dawał żołnierzom przykład odwagi, poświęcenia, honoru. Tak wspomina go kapitan Wacław Tym:„Pułkownik Dąbek był człowiekiem z charakterem, twardym żołnierzem i dowódcą. Wyrósł i hartował się w ciężkich warunkach. Zdecydował pokazać, jak Polak potrafi walczyć nawet w beznadziejnym położeniu.” 19 września na stokach Babich Dołów, po wystrzeleniu ostatnich pocisków, wystrzałem z pistoletu odebrał sobie życie1946 r. mogiła Stanisława Dąbka, po kilkukrotnych przenosinach, znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Gdyni – Redłowie. W 1957 r. na grobie odsłonięto tablicę z napisem „Pokażę Wam, jak Polak walczy i umiera”. Akt mianowania pułkownika Dąbka na stopień generalski miał miejsce dwukrotnie: w 1964 i w 1969 roku. 4 czerwca 1993 r. Prezydent III Rzeczpospolitej, Lech Wałęsa, uznał stopień generała brygady nadany Stanisławowi Dąbkowi. Awans ten był wyrazem hołdu i uznania dla bohaterskiej postawy pułkownika.
